ابرار

…….. پدر حاج شیخ عباس قمی ، صاحب مفاتیح الجنان ، پای منبر حاج شیخ غلامرضا نشسته بود ؛ حاج شیخ غلامرضا داشت از روی کتابی که حاج شیخ عباس قمی نوشته بود مسئله می گفت . پدر حاج شیخ عباس نمی دانست که این کتاب را پسرش نوشته و حاج شیخ عباس قمی هم چیزی به او نگفته بود .

حاج شیخ عباس آمد در گوش پدرش چیزی بگوید . ناگهان پدرش جلوی مردم سر او داد زد : «بیا و بنشین ببین حاج شیخ غلامرضا چه می گوید ؟ بیا و بنشین و بفهم !!!» . نگفت این کتاب را من خودم نوشتم ؛ نرفت به مادرش بگوید پدرم جلوی جمع آبروی مرا ریخت ؛ خیره خیره به پدرش نگاه نکرد. فقط آهسته گفت : «پدرجان ، دعا کن بفهمم».

به نقل از کتاب : موعظه خوبان